Zeilen naar Portugal

REISBLOG 5: Met de Libertine naar Portugal
Woensdag 19 juli 2017: Roscoff.
Aan het eind van de dag wordt te veel wind verwacht volgens Windguru en Windfinder.
Met de Almare zou ik het aandurven, maar skipper Hans is voorzichtiger. Hij besluit te blijven! De volgende dagen worden heftiger qua wind, we zijn nu gedwongen tot en met zondag in Roscoff te blijven.
Het is geen ramp, het geeft mij de gelegenheid om met een ferry het eiland Ile de Batz te bezoeken. Het wordt eiland nummer 110 op mijn eilandlijstje.
Weer door Roscoff gefietst. De zon schijnt en het is beter weer voor het maken van foto’s.
In Nederland loopt men de vierdaagse onder tropische omstandigheden en hier is het nota bene slechts om en nabij 20 graden.
Met veel geduld heb ik vanmorgen reisblog 4 kunnen zenden. De internetverbinding is niet al te best.
Donderdag 20 juli 2017: Roscoff – Ile de Batz.
De komende dagen is er nog steeds te veel wind om uit te varen, waarschijnlijk lukt dit pas op zondag of maandag. We willen naar ‘l Aberwrac’h en daarna naar Camaret sur Mer.
In het begin van de middag nemen we de ferry naar Ile de Batz.
Het is een geliefde bestemming voor vele Fransen. De ferry gaat om het half uur en het tochtje duurt 15 minuten.
Het is een mooi eiland met een prachtige natuur, je zou het Ile de Fleurie kunnen noemen.
Ik volg mijn eigen route over het eiland en in mijn eigen tempo om mijn linkerknie te sparen. Eerst door het dorpje over een boulevard, daarna langs de kust tot bijna de vuurtoren. Daarna terug naar het dorp voor een ijsje en later een glas bier. Hans liep zijn eigen route. Zijn tempo is voor mij niet bij te houden. Om 5 uur nemen we een overvolle ferry terug naar het vasteland. Wellicht doen we onderweg andere eilanden aan.
Vrijdag 21 juli 2017: verwaaid in Roscoff.
Gedurende voorgaande dagen was er af en toe veel wind maar bleef het droog. Vandaag is het anders. Vanmorgen vroeg staat er al een krachtige wind en voor de middag gaat het regenen. Regen die later overgaat in een ontzettende plensbui. Nee, zeker geen zeilweer, en het is kouder. 18 graden?
Hans is met de bus naar een naburig dorp. Ik ga met de ROSKOBUS naar de supermarché Casino. Niet te verwarren met de echte Casino die zich in het havengebied bevindt.
De ROSKOBUS is een gratis bus die door Roscoff rijdt. De supermarché ligt aan de andere kant van de baai en is lopend moeilijk bereikbaar.
Ik dacht dat de bus ook vanaf de jachthaven zou vertrekken, maar dat was niet het geval. Een werknemer van de jachthaven maakte me wegwijs: Eén straatje verder, achter een groot gebouw. Pas na half acht werd het droog en ging zelfs de zon eventjes schijnen.
We waren echt verwaaid deze dag!
Zaterdag 22 juli 2017: verwaaid in Roscoff.
Bij het opstaan regent het. Het zicht is slecht vanwege de grauwe wolken. Er staat veel wind.
We besluiten om bij de chinees te gaan lunchen. In het weekend kan men er lunchen voor 12,50 Euro per persoon. Bij aankomst blijkt dat het goedkope tarief slechts voor door de week geldt. Maar men maakt een uitzondering voor ons, we krijgen ook op zaterdag het menu! Met chinees bier! De meeste chinezen willen thee bij hun eten.
Daarna gaan we met de ROSKOBUS naar supermarché Casino om het proviand aan te vullen.
De bus is een uitkomst, vooral als het regent! Eigenlijk is het één bui die de gehele dag duurt.
Ook de temperatuur zakt tot 15 graden! In Nederland voorspelt men 27 graden.
Het weer is erg wisselvallig, er is nog steeds te veel wind om uit te varen. We denken dat we maandag verder kunnen naar ‘l Aberwrac’h. Nadeel is dat na een lange periode met veel wind de golven hoog zijn. Men voorspelt golven met een hoogte van 2 meter. Pas na een dag met weinig wind wordt de zee rustiger. Toch is het onze bedoeling om maandag verder te varen. IJs en weder dienende!
Vanavond is er het Fête du Mer in Roscoff. Met Keltische muziek. Is het dan droog?
Gaat het feest door? Het feest ging door. Ik ging erheen op de vouwfiets. Een boel herrie maakten de muzikanten. Leuker was het om naar het publiek te kijken. Oesters met patat kon je bestellen. Veel vissers hoeven morgen niet te werken. Ze maakten van de gelegenheid gebruik om veel te drinken. Op een bepaald moment werd er op de tafel gedanst. Dat mocht niet van de organisatie.
Zondag 23 juli 2017: Roscoff.
Het is koud en het regent bijna de gehele dag. Tijd voldoende voor de was. Er is hier een zeer professionele laundry. Ik kan er weer twee weken tegen.
We hadden wellicht kunnen uitvaren, maar de zee is nog te ruw. Meer dan 2 meter deining.
Morgen vertrekken we naar l‘ Aberwrac’h, de afstand is ongeveer 30 zeemijlen.
De hele middag gelezen, het volgende deel van de reis voorbereid en stomme spelletjes gedaan op de computer. De verbinding met het internet is slecht! Ik hoop dat het in de volgende havens beter is.
Vanavond gaan we naar de pizzaria in Roscoff.
Sorry, veel nieuws heb ik niet.
Maandag 24 juli 2017: Roscoff – ‘l Aber Wrac’h.
Eindelijk, we zijn weer onderweg. Naar Aber-Wrac’h! Steeds zie ik een andere schrijfwijze voor deze plaats. Volgens mij is l’Aberwrac’h juist.
Kwart voor zeven opgestaan en iets voor negenen vertrokken. Als er ook veerboten uit de haven vertrekken of aankomen is er een uitvaarverbod voor jachten.
In het begin is er iets te veel wind, maar als we in het kanaal komen tussen Roscoff en het eiland Ile de Batz komen we in de windschaduw en kunnen we doorstomen.
Na het eiland wordt de fok uitgerold. De motor moest meewerken om een redelijke koers te handhaven. Tegen tweeën bereiken we de aankomstboei bij l’Aberwrach. Op de kaart staan drie toegangsroutes naar deze plaats. We kiezen voor de tweede route en nemen een tussendoortje naar de derde ingang. Om half drie maken we vast in de jachthaven.
Er waren meer schepen onderweg naar deze haven. Toch was het nog mogelijk om een goede ligplaats te vinden. Uiteraard te ver in de haven om te internetten.
Wellicht probeer ik het vanavond nog een keer bij het havenkantoor.
Het weer is opgeknapt, vanmorgen was het fris maar ’s middags verscheen het zonnetje.
Om drie uur buiten op een terrasje gegeten. Daarna begonnen we beiden aan een wandeling. L’Aberwrac’h is een bezoekje waard. Het is er gezellig.
Toch gaan we morgen verder naar Camaret sur Mer. De wind is morgen goed, het grootste deel van de route is te bezeilen. We moeten weer vroeg op stap want morgen moeten we door het Chenal du Four. We vertrekken één uur voor hoog water (om kwart voor zeven!)
om tijdig aan het Chenal te beginnen. De stroming kan er oplopen naar 5 – 6 knopen.
Als je er te laat arriveert krijg je de stroom tegen en is er van vooruitgang geen sprake meer.
dinsdag 25 juli 2017: l’Aberwrac’h – Camaret sur Mer.
Volgens het schema van Hans zouden we naar Brest gaan om een collega aan boord te nemen. Deze heeft echter afgezegd. Daarom gaan we naar Camaret sur Mer.
Om 7 uur 25 vertrekken we uit de jachthaven van l’Aberwrac’h. Volgens de havenmeester moesten we om 6.45 uur vertrekken, maar dat lukte niet. Wil je maximum stroom mee krijgen in het Chenal du Four dan moet je op tijd vertrekken. Bijna de gehele reis moeten we motorzeilen. Dat wil zeggen; met de motor en onder grootzeil. De wind komt namelijk net niet uit de goede hoek. Het Chenal du Four zijn we goed doorgekomen. Op het laatst hadden we 3 knopen stroom mee.
Daar waar we de reis wilden voortzetten via de zuidkust van Bretagne was de zee erg ruw. De Libertine maakte rake klappen op het water. Het duurde niet lang, de zee werd weer rustig. We bereikten Camaret sur Mer om half drie. Er was nog een goed plekje beschikbaar. Opvallend is het aantal Nederlandse schepen. Ik telde er zeven.
Camaret sur Mer telt ongeveer 3000 inwoners en lijkt totaal gericht op commercie. Langs de boulevard zie je veel cafés, restaurants, bars, creperies, pizzeria’s etc..
l’Aberwrac’h vond ik leuker.
Als in elke Franse haven zie je er veel zeilscholen. Men is er zeer actief op zeilgebied.
Ook hier is het nauwelijks mogelijk om op het internet te komen.
Het blog wordt later verzonden. Bedankt voor alle reactie tot nu toe.
Het ziet er naar uit dat we hier een dagje blijven want morgen is er volgens de skipper teveel wind.
woensdag 26 juli 2017: een dag verwaaid in Camaret sur Mer.
’s Morgens bij het opstaan regent het en het blijft regenen tot na 4uur ’s middags.
Geen weer om te fietsen of te wandelen. Tegen drieën gaan we het dorp in om te lunchen en om te provianderen bij Super U.
De gehele dag bespreken we hoe we de volgende dag verder kunnen. We moeten Pointe du Raz voorbij. Volgens de almanak van Reeds is het aan te bevelen om Pointe du Raz te passeren bij “slack” water. Slack water heb je bij het kenteren van het tij. Dan is er geen of weinig stroming. Hoog water Pointe du Raz is om 8.33 uur. Laag water om ongeveer 2 uur.
We willen naar Loctudy, een afstand van ongeveer 53 zeemijlen. De meeste zeilers gaan naar Concarneau. Dat is een afstand van 60 zeemijlen.
We komen tot de volgende conclusie: We vertrekken om 8.30 uur, komen bij Pointe du Raz om ongeveer 12.30 uur. Dat is 4 uur na hoog water Brest. Er wordt voor dat tijdstip een stroming naar het Zuiden aangegeven van 2,6 zeemijl. Na Pointe du Raz hebben we nog minstens een uur de stroming mee richting Loctudy, maar daarna hebben we stroom tegen. Deze stroom hebben we de rest van de tocht tegen. De stroom ten zuiden van Bretagne is geringer dan ten Noorden van Bretagne. Ten Noorden is het tijverschil 10 meter en ten Zuiden is het tijverschil 4 meter! We verwachten voor achten aan te komen. De capitainerie in Loctudy is tot 20.00 uur geopend. Volgens de havenmeester kunnen we zonder problemen in Loctudy binnenvaren en ook de ligplaats is geschikt voor een schip als de Libertine met een diepgang van 1.84 meter.
Ik vermoed dat alle getallen je doen duizelen, voor ons was het ook niet gemakkelijk.
De dagen na Loctudy is er weer veel wind. Waarschijnlijk blijven we daar meerdere dagen.
Op het moment is het na zevenen ’s avonds en het begint weer te regenen. Door de regen is het zicht erg slecht.
Met mijn tablet (Android) heb ik wel contact met het internet maar met de laptop (windows) niet. Via het tablet heb ik mijn E-mail kunnen lezen, ik kan windguru en windfinder benaderen voor de weergegevens en Maree Info voor de getijden.
Mijn reisblog verzenden gaat nog niet, ik hoop op betere dagen.
Door de verwaaide dagen lijkt het of we geen voortgang maken, maar dat valt mee we zijn slechts één dag achter op het oorspronkelijke schema.
Donderdag 27 juli 2017: Camaret sur Mer – Loctudy.
Iets voor negenen vertrokken uit de jachthaven van Camaret sur Mer. Eigenlijk een half uurtje te laat. Omdat de wind goed staat en de stroming ons een beetje helpt komen we toch om ongeveer 12 uur 30 aan bij Pointe du Raz. Reeds Almanak raadt aan bij het kenteren van het tij te passeren. Wij doen het 2 uur eerder! Gevolg is dat we bij de kaap 2 knopen stroom meekrijgen. Na de kaap noteren we zelfs een snelheid over de grond van meer dan 10 knopen.
Gelukkig, ook na Pointe du Raz hebben we nog enkele uren stroom mee.
Grappig, ongeveer 7 weken geleden liep ik met Henny over Pointe du Van. Dat is de kaap naast Pointe du Raz.
We zeilen met grote snelheid richting Pointe de Penmarc’h waar de vuurtoren Eckmühl staat. Op het vaste land staan drie generaties vuurtorens. In de hoogste is een expositie met foto’s van de beroemde zeezeiler Eric Taberly.
Na deze kaap zeilen we nog steeds, maar wel met een beetje tegenstroom.
Circa 18.00 uur bereiken we de jachthaven van Loctudy. We leggen voorlopig aan tegen een kapotte buitenkade. Daar mogen we niet blijven liggen, een havenmeester verwijst ons naar plaats A38 waar we om 19.00 uur vastliggen. Het is een beschutte plek.
Het was een lange zeildag van circa 55 zeemijlen die voor 95% onder zeil werd afgelegd.
Vermoeid besluiten we in Loctudy uit eten te gaan.
Ook hier moeten we enkele dagen blijven omdat er de komende dagen te veel wind is.

Vrijdag 28 juli 2017: Jachthaven Loctudy.
Hoewel er veel wind staat is het toch mogelijk om een fietstocht in de omgeving van Loctudy te maken. Je kunt met een veerbootje naar Concarneau, maar daar was ik reeds met Henny ongeveer 7 weken geleden.
Er zijn meerdere eilanden in de buurt. Je kunt met een ferry naar Iles de Clénan maar dat is te duur! Ik zie bedragen van 36 en 47 Euro. Maar er zijn nog twee eilandjes in de buurt: Ile Queffen en Ile Garo. Beide eilandjes zijn met smalle bruggetjes op de fiets bereikbaar.
Ile Queffen blijkt privébezit te zijn. Ik maak toch een foto op het eiland. Als ik weer wegrijd sluit men het hek achter me!
Je kunt bij eb vanaf Isle Queffen naar Ile Garo v.v. lopen. Dat heb ik niet gedaan, het is te moeilijk om ook nog een fiets over het slik mee te slepen.
Naar het bruggetje naar Ile Garo moet je eventjes zoeken. Ik passeer meer dan drie borden waarop staat dat je op privégebied bent. Over het smalle bruggetje mogen slechts niet te hoge auto’s en ze mogen niet sneller dan 5 kilometer rijden. Op dit eiland staan meerdere mooie huizen, meestal verscholen in het groen. Ik fiets tot het eind van het eiland en word achtervolgd door een mevrouw op een fiets. Of ik me er wel van bewust ben dat het eiland privégebied is. Ze stuurt me terug. Niet erg want ik heb er genoeg gezien en gefotografeerd.
Daarna fiets ik door Loctudy om daar bijna alle bijzondere plekjes van het dorpje te zien.
Er is een brocante op een plein. Veel rotzooi en boeken worden er verkocht.
We zijn inmiddels op de Atlantische Oceaan. We vervolgen zondag de reis naar Quiberon.