Zeilen naar Portugal

REISBLOG 2: Met de Libertine naar Portugal

Dinsdag 27 juni 2017: Numansdorp – Veere.
Gisteren heb ik mijn bagage aan boord gebracht met de auto.
Vandaag begint de grote reis. Iedere chinees begint een grote reis met een eerste stap.
Ik doe het anders; mijn reis begint op de fiets want ik wil mijn auto niet achterlaten bij de jachthaven.
Ik meld me iets over half negen in de jachthaven op de Libertine. We vertrekken spoedig daarna richting de Volkeraksluizen. Deze hindernis is snel genomen en na de sluis kunnen de zeilen worden gehesen. De route over het Volkerak, de Krammersluizen, het Keeten, de Oosterschelde langs de Zeelandbrug ken ik goed. Daarna is het even zoeken richting de Zandkreeksluis. De tocht gaat verder over het Veerse Meer en eindigde om ongeveer 7 uur ’s avonds in de jachthaven van Veere. Niet de haven in het centrum want daar is het meestal te druk. Vrijwel de gehele tocht werd gezeild.
Na het eten maken we een wandeling door het mooie Veere.

Voorgaande reizen heb ik steeds solo gezeild. Nu ben ik dus op stap met Hans, een Zwitser die ik eigenlijk nauwelijks ken. We hebben elkaar in drie verschillende havens in Zweden gezien en gesproken. Voor hem geldt natuurlijk hetzelfde, hoe zal e.e.a. verlopen?
Op de eerste dag werd ik wegwijs gemaakt op de Libertine. Mijn schip de Almare is meer basic uitgevoerd met een buitenboordmotor, een helmstok en is veel kleiner.
De Libertine is voorzien van vele moderne apparatuur en wordt voortgestuwd door een diesel en het schip heeft een gigantisch stuurrad.

Ik heb de achterkajuit ter beschikking en heb daarin redelijk geslapen. In het aanloopkanaal richting de sluizen van Veere wil het echter erg klotsen, daardoor val ik pas laat in slaap.
Woensdag 28 juni 2017: Veere – Breskens.
We hebben besloten een tussenstop te maken in Middelburg om de stad te bekijken en om te provianderen. Middelburg is een bezoek waard! We leggen vast aan de bezoekerssteiger van de Jachthaven. Deze steiger is bedoeld om boodschappen te kunnen doen inde stad en je mag er gedurende twee uur liggen. Stiekem blijven we 3 uur liggen en hebben voldoende tijd om de stad te bezichtigen.
Voor de doorvaart van Middelburg naar Vlissingen is er tegenwoordig een blauwe golf!
Vanuit Middelburg kun je 6 keer per dag vertrekken. Ons vertrek was om 14.37 uur.
Mij verwonderde het dat men op dat tijdstip slechts één schip doorliet: de Libertine.
Na de sluis in Vlissingen werd de Westerschelde op een correcte manier (volgens het boekje) overgestoken. Er voeren veel schepen maar we moesten slechts voor een kleine tanker uitwijken.
We maakten kort voor vijven vast in de jachthaven van Breskens. De havenmeester kon ons een plek toewijzen en vertrok daarna direct naar huis. Morgen mogen we afrekenen en een code voor het internet kunnen we pas morgen ontvangen.
Jammer genoeg moest de gehele reis op de motor. Op de Westerschelde hadden we tot 3 mijl stroom tegen!
Morgen blijven we een dag in Breskens omdat dit met het weer en het tij beter uitkomt.
De reis met zijn tweeën gaat in goede harmonie. Omdat ik ons deel van de route goed ken kon ik aanwijzingen geven. Hans is nauwkeurig als een Zwitsers horloge en erg nauwgezet.
Ik ben geneigd sneller te reageren. Soms te driest moet ik eerlijk zeggen; het is misschien wel goed dat ik af en toe geremd word.
Donderdag 29 juni 2017: rustdag Breskens.
Goed uitgeslapen. Volgende deel van de route verkent. Volgens de havenmeester van Breskens is de haven van Blankenberge erg verzand. De reddingsboot wacht bij de haveningang en vraagt om eventueel een paar uurtjes te wachten op hoger water.
Wij zijn nu van plan morgen naar Oostende te varen. We vertrekken een uur na hoog water op advies van de havenmeester. Het is morgen om 7.30 uur hoog water.
Brugge is ook vanaf Oostende per trein bereikbaar! Deze stad willen we zaterdag bezoeken.
Ook deze dag was droog, maar het weer is niet geweldig.
Vrijdag 30 juni 2017: Breskens – Oostende.
Op tijd opgestaan, gedoucht, ontbeten en de Libertine zeilklaar gemaakt.
Voor 9 uur zijn we uit de jachthaven en kunnen we het grootzeil in de vissers- voorhaven zetten. Ook de fok is snel uitgerold. Op dat tijdstip is het dood tij, van stroming is er geen sprake. Er staat voldoende wind om de Westerschelde snel te verlaten.
We passeren Cadzand en de havenmonding van Zeebrugge. Daarna is er minder wind maar doet de stroom zich gelden. Na Zeebrugge gaan we overstag en de wind helpt ons een beetje mee. Oostende is te bezeilen. We leggen er kort na tweeën vast in de Royal North Sea Yacht Club. We betalen voor twee nachten omdat we morgen met de trein naar Brugge willen. Het station is op loopafstand van de jachthaven.
’s Middags het drukke centrum van Oostende verkent. Er is niet zo veel te beleven.
Volgens Hans was het vandaag een “Kaffee”- Fahrt. Zonder enig probleem.

Zaterdag 1 juli 2017: rustdag, naar Brugge.
Het was voorspeld: windkracht 6! Volgens meerdere mensen in de haven was het minstens 7
Dat het meer leek kwam door de “swell”! De jachthaven ligt niet ver van de havenmonding, de hoge golven gaan door tot in de jachthaven. Alle schepen gaan da erf heen en weer en op en neer. Als dan om 6 uur ’s morgens ook nog een ander schip vastmaakt aan de Libertine wordt je wakker en blijf je wakker. Het bleef tot ongeveer twaalf uur onrustig. Tot het laag water werd en ook de felle wind afzwakte.
Het station ligt niet ver van de jachthaven. Uit de automaat haalden we twee retourtickets naar Brugge. Kosten E 10,40 voor twee personen! Een weekendprijsje!
Brugge is vanuit Oostende snel bereikt, de rit duurde slechts 15 minuten.
Brugge is een bezoek waard, ik was er voor het eerst. De stad is de oorlog goed doorgekomen, vele oude gebouwen bleven intact.
We zagen o.a. de Oud St. Jans kerk, de Onze Lieve Vrouwenkerk, de markt met rondom veel mooie gebouwen. Vanaf daar liep ik mijn eigen route in mijn eigen tempo vanwege een haperende linkerknie. Op de Markt speelde – niet onverdienstelijk - een school jeugdorkest.
Daarna ging het langs het Begijnhof terug naar het station waar we om 18.37 uur de trein terug namen naar Oostende.
In de loop van de dag kwam de zon door en konden betere foto’s worden geschoten. Dat was ook ’s avonds het geval op het staketsel van Oostende.
Morgen gaat de reis door naar Duinkerken. Een trip van 25 tot 30 mijl. We maken een kleine omweg door de Zuydcoote vanwege ondiepe plekken.
Het is de bedoeling er maar één nacht te blijven.
Zondag 2 juli 2017: Oostende – Duinkerken.
Uitgeslapen tot 9 uur! Om 11.20 uur, nadat we de watertank hebben gevuld, vertrekken we uit de jachthaven. Voor de pier hebben we het grootzeil gehesen. Na de pier de fok. Hierna kan de motor uit.
Na Breskens is de motor slechts gebruikt om in en uit de havens te komen.
Er is meer wind dan is voorspeld. Het wordt geen “Kaffee-Fahrt”. We denken er aan om het grootzeil te reven maar doen het niet. Na enkele uren is er iets minder wind.
Het gaat supersnel richting de Zuydcoote. Naar Duinkerken moet je door de Zuydcoote om ondiepten te vermijden. Om half vier maakten we vast in de jachthaven Yacht Club de la Mer du Nord. Vroeger ging ik naar jachthaven Grand Large maar deze haven ligt verder van het centrum van Duinkerken.
We hadden de watertank te goed gevuld. Een deel van het water is via de overloop in de bilge verdwenen en moet nu weer worden verwijderd.
’s Avonds een wandeling naar de stad gemaakt.
Waarschijnlijk blijven we morgen in Duinkerken. Er is morgen te veel wind. Windkracht 6.
Hans is een voorzichtige zeiler en zeilt liever niet bij windkracht 6!
Zijn schip – een Hanse 325 – heeft een groot zeiloppervlak en moet eerder worden gereefd. De Almare heeft een geringer zeiloppervlak. Ik reef zelden of nooit.
We hebben intussen Frankrijk bereikt! Niet slecht in minder dan een week. De volgende haven is Boulogne sur Mer. Daarna steken we over naar Engeland.

Ik probeer nu reisblog 2 te versturen.